Mae’n dweud wrthym am ei gerddoriaeth a pherfformio yng Nghaerdydd:
“Mae angen i mi ddweud, heblaw am y piano bawd, dwi’n chwarae offerynnau eraill, fel Djembe, sy’n fath o ddrwm o orllewin Affrica, a seiloffon traddodiadol, sy’n cael ei alw’n Mara yn fy ngwlad i, Matimba neu Balafon, rhywle arall, a chrynwyr. Rwy’n ysgrifennu caneuon, ac yn canu hefyd, felly cerddoriaeth yw fy mywyd, a fy mywyd yw cerddoriaeth! Rwy’n adnabod llawer o gerddorion, fel Djembe; gyda Djembe, mae llawer o gerddorion yn dalentog iawn, iawn, a chwaraewyr y piano bawd fel Mamady Keita, chi’n gwybod, gwnaeth hi lawer iawn, iawn, iawn, iawn i wneud Djembe, yn, boblogaidd, chi’n gwybod, ym mhob rhan o’r byd. Ac rwyf mewn cyswllt, hyd yn oed yn fan hyn, gyda cherddorion gwahanol o gefndiroedd gwahanol, yn ceisio, i drefnu pethau, chwarae gyda’n gilydd, yn rhannu ein cerddoriaeth, gan ein bod ni’n dod o gefndiroedd gwahanol, felly mae’n chi’n gwybod, rhyw fath o gynnwys, ie, i ni, i lawer ohonom ni.
[Rwy’n perfformio] gyda grŵp Oasis, oherwydd pan gyrhaeddais y wlad hon gyntaf, roeddwn yn, sut allaf ddweud? Es i weld Oasis, ac roeddwn yn meddwl eu bod nhw’n bobl ffantastig iawn, iawn. Des heb unrhyw offeryn, ond, oherwydd Oasis, rwyf wedi cael gitâr, drwm, ac ar hyn o bryd, gallwn chwarae fy ngherddoriaeth yma yn y wlad hon. Fel arall, dylai fod, dylai gymryd hirach, chi’n gwybod, oherwydd des i’r wlad fel ceisiwr lloches, felly dwi ddim yn gwybod sut, sut i, neu i gael rhai offerynnau. Felly yng Nghaerdydd, y rhan fwyaf o’r amser, pan fydd digwyddiadau, digwyddiadau cerddoriaeth yn cael eu trefnu, ie, rwy’n dod, ac yn cefnogi, grŵp Caerdydd; rydym yn perfformio o bryd i’w gilydd, a dwi’n ei fwynhau.”
